δήμωι μὲν εἰ χρὴ διαφάδην ὀνειδίσαι,
ἃ̣ νῦν ἔχουσιν οὔποτ᾽ ὀφθα̣λ̣μοῖσιν ἂν
εὕδοντες εἶδον ...
ὅσοι δὲ μείζους καὶ βίην̣ ἀμείνονες,
αἰνοῖεν ἄν με καὶ φίλον ποιοίατο.
(εἰ γάρ τις ἄλλος, φησί, ταύτης της τιμῆς ἔτυχεν,)
οὐκ ἂν κατέσχε δῆμον, οὐδ᾽ ἐπαύσατο
πρὶν ἀνταράξας πῖαρ ἐξεῖλεν γάλα·
ἐγὼ δὲ τούτων ὥσπερ ἐν μεταιχμίωι
ὅρος κατέστην
........................................................................................
Κι αν πρέπει ,
Ολοφάνερα
τα βέλη μου θα ρίξω
καταπάνω στο λαό
που όσα κτήμα του είναι τώρα
μήτε στα όνειρά του
δε θα τα 'βλεπε ποτέ
Κι όσοι τρανοί και δυνατοί ,
ας με υμνούν
φίλο τους ας με κάμουν
Σ' άλλον
αν λάχαινε
,όπως λένε , τέτοιο μεγαλείο
δε θα'χε δύναμη
να σφίξει τα λουριά
του πλήθους
κι ούτε θα σταματούσε
πριν απ' το κοπάνημα στο γάλα
βγει ο αφρός του
Όμως εγώ
σαν τον κανόνα του δικαίου
μπήκα
ανάμεσα σε δύο στρατούς
Απόδοση : Κώστας Τσιαχρής
➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰
διαφάδην:φανερά
εὕδω: κοιμάμαι ,αναπαύομαι ,ησυχάζω
ἀνταράσσω : χτυπώ
πῖαρ:πάχος ,λίπος ,αφρός του γάλακτος
μεταίχμιον : το μεταξύ δύο στρατών διάστημα
ὅρος: σύνορο ,όριο , κανόνας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου