Ανακρέων " πρίν μέν ἒχων βερβέριον"

 

πρὶν μὲν ἔχων βερβέριον, καλύμματ᾽ ἐσφηκωμένα,

καὶ ξυλίνους ἀστραγάλους ἐν ὠσὶ καὶ ψιλὸν περὶ

πλευρῆισι ‹δέρριον› βοός,

νήπλυτον εἴλυμα κακῆς ἀσπίδος, ἀρτοπώλισιν

κἀθελοπόρνοισιν ὁμιλέων ὁ πονηρὸς Ἀρτέμων,

κίβδηλον εὑρίσκων βίον,

πολλὰ μὲν ἐν δουρὶ τιθεὶς αὐχένα, πολλὰ δ᾽ ἐν τροχῶι,

πολλὰ δὲ νῶτον σκυτίνηι μάστιγι θωμιχθείς, κόμην

πώγωνά τ᾽ ἐκτετιλμένος·

νῦν δ᾽ ἐπιβαίνει σατινέων χρύσεα φορέων καθέρματα

παῖς ‹ὁ› Κύκης καὶ σκιαδίσκην ἐλεφαντίνην φορεῖ

γυναιξὶν αὔτως ‹ἐμφερής›

………………………………………………………………………………………………

Ένα παλιόρουχο φορούσε πριν

Σφιχτοδεμένα  πέπλα

Και σκουλαρίκια ξύλινα στα αυτιά

Έζωνε  τα πλευρά του

Με  λεπτό βοϊδοτομάρι

Βρομερό

Που το’ βαζαν για σκέπασμα

σε χαλασμένη ασπίδα

Το σίχαμα ο  Αρτέμων

Παρέα του οι  πόρνες

κι οι  φουρνάρισσες

Περνούσε  τη  ζωή του  στις κομπίνες

Πόσες φορές

δεν έβαλε το σβέρκο του

στην κόψη απ’το μαχαίρι ;

Πόσες φορές 

στη ρόδα του θανάτου;

Και πόσες πάλι

δεν του έγδαραν τη ράχη

με καμτσίκι !

Ή πόσες  δεν του μάδησαν

τα γένια , τα μαλλιά του ;

Απάνω σε αμάξι τώρα κάθεται

ο γιός της Κύκης

ταινίες από μάλαμα φοράει

και καπελάκι για τον ίσκιο

φιλντισένιο

ολόφτυστος γυναίκα

Απόδοση  :Κώστας  Τσιαχρής  

 



 

βερβέριον = παλιό  ένδυμα 

σφηκόω =δένω  σφιχτά , περισφίγγω

κάλυμμα =πέπλος

δέρριον =δερμάτινο κάλυμμα ή ένδυμα

εἳλυμα =κάλυμμα , σκέπασμα

νήπλυτος =άπλυτος , βρόμικος

νῶτον =πλάτη , ράχη

σκύτινος =δερμάτινος

θωμίζω = μαστίζω , δέρνω

πώγων = γένι

ἐκτίλλω =μαδώ   , αποσπώ

σατίνη  =άμαξα , άρμα

κάθερμα =ταινία , δεσμός

σκιαδίσκη =είδος καπέλου για τον ήλιο

ἐμφερής=  όμοιος