Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Η μόνη κληρονομιά

  Ένα ισχνό χαμόγελο  είναι κρυμμένο κάτω από το κράνος μου  Και τρέμει  Τις οβίδες που σφυρίζουν στον αέρα  και συντρίβουν τις ζωές  που κέ...

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2018

Κώστας Τσιαχρής "Κρυπτεία"


Τόση  και τόση ζωή ξοδεύτηκε ανάμεσα σε θάμνους
και  σε  φυλλώματα  περιμένοντας τον εχθρό
και τόσο τα λόγια μου ήσαν πάντοτε ένας κόπος
μια  στιγμή αποκάλυψης  των όπλων
που  θα  προτιμούσα  πλήρως να  εκτεθώ
χωρίς προσχήματα και λύσεις  της  ανάγκης
Ορατός από όλες τις γωνίες
με τα κόκκαλα στη  φόρα και τις  αμαρτίες   ωμές


Ίσως  με τέτοια μέσα να κολακευτεί  ο εχθρός
όταν   θα  τρίβομαι  σα γάτος πάνω στα σπαθιά του
κι ίσως  απ'την  πλήρη  αμηχανία
θα θελήσει εκείνος τώρα  να  κρυφτεί 
σε  κάποια  απ'τις  πολλές  χαράδρες του μυαλού 




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου