Για αυτόν που κλέβει ένα λεμόνι
από τον κήπο κάποιου
Οι άλλοι βλέπουν στον κομμένο μίσχο
ολόκληρο ένα λεμονόδασος
Για το μπουμπούκι
που σε πείσμα του καλοκαιριού
παρέμεινε κλειστό
γυρνούν το δάχτυλο επάνω στο ληστή
Λένε τα χέρια του
βουτηχτηκαν στο αίμα
στα κρυμμένα τιμαλφή
ότι με δόλο έσπειρε παράσιτα
στο φύλλωμα της λεμονιάς
Και αυτοδίκαια ετοιμάζουν τις θηλιές
Και αυτοδίκαια σφίγγουν το σκοινί
Και αυτοδίκαια σπρώχνουν απ'τα πόδια το σκαμνάκι
Ώσπου να χτυπήσει τρεις το εκκρεμές
Να πεταχτεί σαν κούκος
μέσα από το στόμα η γλώσσα του ληστή
Απεναντίας για αυτόν που ξεριζώνει
από τον κήπο κάποιου
ολόκληρη τη λεμονιά
Οι άλλοι βλέπουνε
στον ανοιγμένο λάκκο μια ρωγμή
μόλις εννέα χιλιοστών
Την ευκαιρία για μεταμόρφωση
του κήπου σε εθνικό δρυμό
Αποθεώνουν το ληστή
Τον χαιρετίζουν με τα δάχτυλα
σε σχήμα νίκης
Προσκυνούν φιλάνε το είδωλό του
με τις παραφουσκωμενες τσέπες
Και αυτοδίκαια ετοιμάζουν τους επαίνους
Και αυτοδίκαια γράφουν πανηγυρικούς
Και αυτοδίκαια βάζουν κάτω από τα πόδια το σκαμνάκι
Ώσπου να χυθεί ανάμεσα στο πλήθος
τρεις φορές το χειροκρότημα
Να βάλουν όλοι μέσα στις καρδιές τους το ληστή
Εν τέλει είναι ζήτημα μεγέθους
για τη δόξα του ληστή
Το αν στη θέση ενός κλεμμένου ονείρου
μπαίνει η λεμονιά ή το λεμόνι
Κώστας Τσιαχρής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου