Θεοφάνεια

 

Στην εποχή του φαίνεται 

Ο ποιητής θα κρύβεται 

Ας ψάχνουν κάτω 

από δέκα τόνους σύννεφο 

για να τον  βρουν 

Τις νύχτες 

όταν από το μπουμπουνητό

τρομάζουν κάποιοι 

και πετάγονται 

απότομα 

απ'τον ύπνο 

βλέπουν ξαπλωμένο δίπλα τους 

έναν πελώριο κεραυνό 

που τους χαμογελά 

Αγγίζουν

κι ο ηλεκτρισμός 

δε λέει ν' ανάψει 

το σβησμένο πορτατίφ 

μήπως και δουν καλά καλά 

τι ξεχασμένο θαύμα 

πλάγιαζε για χρόνια 

στο δεξί τους πλάι 

Στη σκοτεινή  μεριά 

του κρεβατιού 

Μόνο σηκώνονται 

Τινάζουν το σεντόνι 

ένα λεπτό 

Και ξαναπέφτουν 

όλο νύστα και μουρμούρα 

Στους μακάριους βυθούς

της μοναξιάς τους 

Μέχρι να τους πιάσει κάποτε 

αν τους πιάσει 

ένα κάτι ...που διψά 

Κώστας Τσιαχρής