Απόψε ας μιλήσουμε χωρίς ασπίδες Με το φέρσιμο και τη λαλιά των ηττημένων Με τα εδάφη μας χαμένα προ πολλού Τα σύνορα ορθάνοιχτα στα σ...
Αρκεί να σηκωνόταν
το μυαλό
στις μύτες των ποδιών του
Και θα έβλεπα
Ένα τάγμα από κανίβαλους
Να παίζει
Και να βγάζει σώo
όλο το ιππικό
και τη βασίλισσα του
Σε ένα σκάκι
με αντίπαλο
την πιο γαλαζοαίματη
επιφάνεια της ζωής μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου