Μιμνῆ κατωμόχανε , μηκέτι γράψηις ὄπφιν ἐν πολυζύγωι τοίχωι τριήρεος φεύγοντα ἀπ᾽ ἐμβόλου πρὸς κυβερνήτην· αὕτη γὰρ ἔσται συμφορή...
Αρκεί να σηκωνόταν
το μυαλό
στις μύτες των ποδιών του
Και θα έβλεπα
Ένα τάγμα από κανίβαλους
Να παίζει
Και να βγάζει σώo
όλο το ιππικό
και τη βασίλισσα του
Σε ένα σκάκι
με αντίπαλο
την πιο γαλαζοαίματη
επιφάνεια της ζωής μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου