Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Η μόνη κληρονομιά

  Ένα ισχνό χαμόγελο  είναι κρυμμένο κάτω από το κράνος μου  Και τρέμει  Τις οβίδες που σφυρίζουν στον αέρα  και συντρίβουν τις ζωές  που κέ...

Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου 2023

Ξεσκαρτάρισμα


 

Από το ψυγείο 

πέταξα τη χαλασμένη φέτα 

Ήταν εκεί  ολόκληρη βδομάδα 

Κι ένα δίχτυ από μούχλα 

σκέπαζε με νεκρική σιωπή 

το ολόλευκο γαλακτοκομικό 

Από το συρτάρι της ντουλάπας 

Πέταξα παλιές φωτογραφίες

Ήθελα στην επιτύμβια στήλη 

αντί για πρόσωπο να βάλουν 

το χαμόγελο ενός φαντάσματος 

Από το γραφείο στο σαλόνι 

πέταξα ένα μισοτελειωμένο ποίημα 

Και την άλλη μέρα 

διάβασα το τέλος του 

σε μια φωλιά χελιδονιών 

που χάλασε η γειτόνισσα 

στο απέναντι μπαλκόνι 

Από μένα τέλος 

Πέταξα τα πάντα 

Πώς μπορούσα να κρατήσω κάτι 

από ένα σώμα 

με ανατροφή πουλιού ; 


Κώστας Τσιαχρής 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου