Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Η μόνη κληρονομιά

  Ένα ισχνό χαμόγελο  είναι κρυμμένο κάτω από το κράνος μου  Και τρέμει  Τις οβίδες που σφυρίζουν στον αέρα  και συντρίβουν τις ζωές  που κέ...

Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2019

Κώστας   Τσιαχρής Λαθραναγνώστης


Όταν  διαβάζω  ένα   ποίημα-τρομοκράτη
αναπηδούν στο  αίμα  κύτταρα άγνωστης  προέλευσης
ο  μέσα κι ο  απέξω   ίλιγγος    χορεύουν   ταγκό   με  βήματα  τανκ
μια  παρέλαση  χωρίς  πόδια  και χωρίς  χέρια  κλείνει   τους  δρόμους
με  κορμί  ψυχή  λαμπάδα
για  να  καμαρώνουν  οι  γονείς  των σκέψεων
που  δεν πρόλαβα  εγώ   να  κάνω

Για  ποίηματα  σαν  και  του λόγου  τους 
εκδίδουν πάραυτα οι  Μούσες  μου  ένταλμα  συλλήψεως
Γιατί   έχουν   κάτι φωνήεντα να !
που αν πατήσω το  λαρύγγι τους  για  ουρλιαχτό
θα  σηκωθούν  στο  πόδι  όλα  τα σεμνότυφα   κομμάτια σας   




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου