Ε. Μύρων Κερδισμένοι στη μετάφραση

αν μεταφράσεις Ανάποδα
τους ρόζους της παλάμης σου
πέφτει
το κερί
απ’ τ’ αυτί του θεού
ανακατεύοντας
τῶν προσευχῶν
τα έντερα

εδώ χρειάζεσαι λεξικό από Γροθιά
καί χέρι αυτόφωρο
(σα να κυκλοφορείς ασκεπῆς
στο στρατόπεδο της Αγωνίας)

σκέψου να ‘χε
Κότσια το κουράγιο
νά φαλτσᾶρει –
τι συνωστισμό θα ‘χαμε
στο ζεϊμπέκικο
.................................................

Υπάρχουν ποιήματα-νοικοκυραίοι και ποιήματα-βομβιστές. Τα δεύτερα σε ανατινάζουν πριν προλάβεις να βγάλεις κιχ. Σε φτιάχνουν ολόκληρο ένα επιφώνημα από το πρώτο μπαμ. Επιφώνημα όμως που κρατάει τη σκέψη από το χέρι.Όχι το άλλο.Το ανέμελο επιφώνημα που πριν προλάβεις να το χαρείς ξεφουσκώνει κι ούτε που κατάλαβες γιατί δε σ'άφηνε στην ησυχία σου. Αυτό το "ωωω" μαζί το "τι;" τα κάνουν όλα μέσα σου μαντάρα και θέλεις να μιλήσεις με χίλιες γλώσσες :των πραγμάτων, των σωμάτων,των ασωμάτων , των περατών και των απέραντων. Κι η μετάφραση γίνεται , αχ ευλογία, παράφραση. Στραβώνεις το μυαλό για να ισιώσεις το άμυαλο. Και λες σιγανούτσικα να μη σ'ακούσουνε τα θεία και συγχυστούν: Ευχαριστώ φθαρτό που κατεβάζεις τέτοια δώρα. Ετοιμάσου τώρα να ξεχάσεις τη φθορά σου. Αφού  έμπηξες  τέτοιον σπόρο στην ποίηση. Κώστας Τσιαχρής