Τον έβαζαν
κάθε μέρα τα όνειρα
να
γράφει ολόκληρα κατεβατά
ιστορίες για πόλεις
που έθαψαν
βαθιά
στη
λήθη τα
μνημεία τους
για ζητιάνους
που
έγιναν νοικοκυραίοι
και το
απλωμένο χέρι τους
πέτρωσε έξω από κάθε πόρτα
για
εραστές που κοιτάχτηκαν
επίμονα πίσω
απ’ το βλέμμα
και
κατάλαβαν τη μαχαιριά
Τα
βράδια τον ανέκριναν
για ώρες
του
εξαντλούσαν την υπομονή
να
μαρτυρήσει
ποια
ρίζα τάχα μέσα του δαιμονική
ξεσήκωνε όλη αυτή την αναρχία
και με
τρόπο...
του έδειχναν με τρόπο
το σφουγγάρι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου