Ας είμαι νηστικός
δεν έχω ανάγκη
να σηκώσω τα μάτια
να λυγίσω τα γόνατα
Ποια συντριβή;
Ποιο πένθος
μέσα σε τέτοια
φωτοσύνθεση;
αντί ο λιμός
να με αφανίζει
συγυρίζει ταπεινά
το πνεύμα μου
Πέφτει τροφή
απ' την ίδια την πείνα
Εμφανιζόμενη ανάρτηση
Η μόνη κληρονομιά
Ένα ισχνό χαμόγελο είναι κρυμμένο κάτω από το κράνος μου Και τρέμει Τις οβίδες που σφυρίζουν στον αέρα και συντρίβουν τις ζωές που κέ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου