Κώστας Τσιαχρής Αιμοκάθαρση

(Εν τω  αίματι   του  ασεβούς*)

Άναυδος   που  μπήκε  τόσο  αίμα
μέσα  στο  σπίτι μου απόψε
αίμα  των  γονιών μου
του   αμνού που   δίδαξε  

πώς  ν' ανθίζει ένα  καρφί  

χωμένο  στην παλάμη 

της  αγάπης  που  νικήθηκε 
απ'την ίδια  της  την  εντολή: αγάπα 
των  άστρων  που  κατάντησαν
κουμπότρυπες
στο   πανωφόρι αυτής  της  ύπαρξης

Τόσο  αίμα 
και δε βλέπω πουθενά  μαχαίρι
κάτι  πιο  αιχμηρό  από  μαχαίρι
σφάζει 
όμως   πρόλαβα  να  δοκιμάσω
μουσική
χωρίς  να  παίξει  μέσα  μου  μια  νότα
πρόλαβα  να  μάθω  έρωτα
χωρίς  να  στρέψει  καταπάνω μου ένα  βέλος
κάπου   πιο βαθιά  με  έσωσε
σ' ένα   λαγούμι   το  ωραίο
κάπου   πιο   ρηχά   με  δάγκωσε
στα   χείλη  το  φριχτό
που  να   μαζέψω 
τόσο  αίμα;
αυτές οι φλέβες  στέγνωσαν
και  κάθε  που  περνάει
ένα συναίσθημα  στριγγλίζουν

Αν κάνω  πως ανοίγω  τα  παράθυρα ;  
Αν  είχα  θάρρος  και   μετάγγιζα   
λιμνούλες από  τούτο  το  φορτίο  ;
έστω  με  τις  χούφτες 
λίγο  λίγο
ν' άδειαζε    ο  τόπος  απ' το  βρώμικο  αίμα 

έστω  αν  είχε  η ποίηση  αντλίες
να   ρουφήξει  την οδύνη ;

*Παλαιά  Διαθήκη,Ψαλμοί  58.10