Χειμερία νάρκη

Η ωραιότατη αρκούδα μας 

Η νεολαία

Αν κάποτε 

μέσα στο καταχείμωνο 

ηχήσει 

η σειρήνα ενός συναγερμού 

μετά από κάμποσα χασμουρητά 

σηκώνεται στα δύο πόδια 

Ρίχνει   την καμπούρα της 

στο χώμα 

Βγαίνει στις πορείες

Στα συλλαλητήρια 

Σα να μην ήταν

έπειτα από μήνες χειμερίας νάρκης 

άμαθα τα πόδια της από χορό 

Σηκώνει λάβαρα 

και λαβωμένα χελιδόνια 

από τα στήθη των συντρόφων 

Ζωγραφίζει σε πανό ουρανούς

που θα γεννήσουν 

κάποτε παράδεισους με μέλι 

για τις μέλλουσες αρκούδες 

των αιώνων 

Όσοι την κοιτάζουν απορούν 

Πώς γίνεται 

Να εξαφανίστηκαν

Όπως ορκίζεται  

απ 'τα πόδια της οι αλυσίδες 

και σε κάθε βήμα 

να αντηχεί επίμονα

το τρίξιμο τους; 

Κώστας Τσιαχρής