H Patti Smith στο Ηρώδειο

    Η Patti Smith είναι μία μυθική καλλιτέχνιδα .Υπήρξε από τους κυριότερους εκφραστές της punk και new wave σκηνής της Νέας Υόρκης στα μέσα της δεκαετίας του 1970 ,μαζί με άλλα σπουδαία ονόματα όπως οι Ramones , οι Television , οι Talking Heads και οι Misfits . Ξεκίνησε τις εμφανίσεις της από το θρυλικό club CBGB ,το οποίο είχε εξελιχθεί εκείνη την εποχή σε φυτώριο των νέων τάσεων στο χώρο της ροκ μουσικής , στην οποία ως τότε κυριαρχούσε το λεγόμενο progressive .Η γενιά αυτών των καλλιτεχνών έδωσε τη δική της απάντηση στη στασιμότητα στην οποία είχε περιέλθει το progressive μετά από μία θριαμβευτική πενταετία δημιουργικής έκρηξης . Αντί για τις μακρόσυρτες συνθέσεις και τις αυτοσχέδιες αναπτύξεις των τραγουδιών επένδυσαν στο στοιχείο της αμεσότητας και της δυναμικότητας . Ο ήχος τους ήταν τραχύς , σχεδόν άξεστος , απευθυνόταν κυρίως στο σώμα και στις αισθήσεις, κι έβαζε στην άκρη κάθε προσπάθεια για εντυπωσιασμό και εκζήτηση . Ένα από τα συγκροτήματα αυτής της ομάδας ήταν και οι Patti Smith Group ,στους οποίους πέρα από την Patti συμμετείχαν και οι Lenny Kaye [κιθάρα και μπάσο] , Ivan Krall [κιθάρα και μπάσο] , Jay Dee Daugherty [ντραμς] και Richard Sohl [keyboards] . To πρώτο τους άλμπουμ Horses θεωρείται δίκαια ως ένα από τα καλύτερα έργα ροκ μουσικής όλων των εποχών .Η Patti Smith πάντρευε μοναδικά την τραχύτητα των ήχων του συγκροτήματός της με την άναρχη ποίησή της ,η οποία ήταν επηρεασμένη από τους λογοτέχνες της Beat generation . Η καριέρα της συνεχίστηκε με εξίσου σπουδαίες δουλειές στη δεκαετία του 70 όπως το Radio Ethiopia και το Easter , και με κλασικά τραγούδια όπως το Dancing barefoot, το Pissing in a river , και βέβαια το Because the night . Λίγο πριν το άλμπουμ Wave του 1979 παντρεύτηκε τον πρώην κιθαρίστα των MC5 Fred "Sonic" Smith ,o οποίος λάτρευε την ποίηση όπως και εκείνη . Μάλιστα την εποχή εκείνη κυκλοφορούσε ως ανέκδοτο ότι παντρεύτηκε τον Fred μόνο και μόνο επειδή δε θα χρειαζόταν να αλλάξει το επώνυμό της .Αφοσιωμένη στην οικογενειακή της ζωή αποσύρθηκε εντελώς από την καλλιτεχνική δράση σε όλη σχεδόν τη δεκαετία του 80 μέχρι το 1988 , όταν κυκλοφόρησε το πολύ καλό Dream of life , στο οποίο υπήρχε και μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της καριέρας της , το People have the power .O Fred "Sonic" Smith πέθανε το 1994 από καρδιακή προσβολή .Το γεγονός αυτό επηρέασε ιδιαίτερα αρνητικά την Patti και μόνο μετά από την έντονη παρέμβαση των φίλων της Michael Stipe των REM και Alen Ginsberg [εξαίρετου ποιητή και δημιουργού του The Howling] άρχισε και πάλι να ασχολείται με την καριέρα της και τις συναυλίες ,ταξιδεύοντας σε όλη την Αμερική με τον Bob Dylan . To άλμπουμ του 1996 Gone again ήταν αφιερωμένο στον άνθρωπο που αγάπησε περισσότερο από όλους στη ζωή της , τον Fred . Ακολούθησαν τα άλμπουμς Piece and Noise και Gung Ho , ενώ το 2002 κυκλοφόρησε η συλλογή Land στην οποία περιλαμβάνονται τα σημαντικότερα τραγούδια της καριέρας της από το 1975 μέχρι και το 2002 .Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε σε εκείνη τη συλλογή η εξαιρετική διασκευή της στο τραγούδι του Prince "When Doves cry" . Tα επόμενα άλμπουμς Trampin' και Twelve [με διασκευές σε γνωστά και αγαπημένα της  τραγούδια ] στη δεκαετία του 2000 δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να επιβεβαιώνουν το ερμηνευτικό και καλλιτεχνικό της ταλέντο . Και κάπως έτσι μετά από μία πορεία σχεδόν σαράντα χρόνων ,κυκλοφόρησε πέρσι το τελευταίο της έργο "Banga" ,ένα άλμπουμ εστιασμένο περισσότερο ίσως από ποτέ στη μελωδία και στο συναίσθημα ,χωρίς φυσικά να λείπουν τόσο οι δυνατές κιθαριστικές στιγμές όσο και οι ποιητικές δονήσεις .Τραγούδι -σταθμός στο άλμπουμ ήταν το "This is the girl" ,το οποίο η Patti έγραψε για το θάνατο της Amy Winehouse . Ολόκληρη λοιπόν η ιστορία αυτής της ανυπότακτης και ανεπανάληπτης καλλιτέχνιδας ζωντάνεψε με τον τρόπο που μόνο εκείνη ξέρει στη συναυλία που έδωσε πριν από ένα μήνα στο Ηρώδειο . Η Patti εμφανίστηκε λιτή όπως ήταν πάντοτε στη ζωή της . Απάγγειλε , μίλησε με το κοινό , ενθουσιάστηκε με το νυχτερινό φως του αττικού ουρανού , αισθάνθηκε την έκσταση που αποπνέουν τα αρχαία ελληνικά μνημεία , ισορρόπησε ανάμεσα στην οργή της εφηβείας και στη σοφία της ωριμότητας , έδωσε τη δική της θετική κι αισιόδοξη εκδοχή για την υπέρβαση της ελληνικής κρίσης μέσα από την ενότητα , μετάδωσε τη συγκίνησή της στο κοινό , σκόρπισε ρίγη με το "Because the night" , ρόκαρε καλύτερα από κοριτσόπουλο στο 'Free money" , ενθουσίασε με το "People have the power" .Απλά εκείνο το βράδυ  του  Ιούνη , η Patti Smith πήρε το κάρβουνο της τέχνης της , το άναψε με τη μαγεία των άστρων και το φύσημα του κοινού και χάραξε στα μάρμαρα του αθάνατου μνημείου  και  στις  παλάμες μας  τη λέξη "ΤΕΧΝΗ" με φωτιά .Τη φωτιά που καίει μέσα σε κάθε ζωντανή ψυχή .

Κώστας  Τσιαχρής