Σάμπως σε αυτό το κοφτερό ξυράφι
κάθεται όλη σου η δύναμη
και πέρα από αυτό είσαι απλώς ένα ριγμένο κάστρο
ιαχή που βγαίνει από ένα μέταλλο
για να αντρειώσει αυτά τα μήπως όχι του χεριού σου
Όταν σέρνεται στο στήθος η λεπίδα
και πετάγεται γαρύφαλλο το κρέας κομμένο
κι έντρομος τραυλίζεις : νυν τον δούλον σου απολύεις
απορώντας τι απομένει
πίσω απ’ την τομή :
ένα τραύμα ή μια ανεμώνη ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου