Ο μαέστρος

 

Υπήρξα ένα χαμηλότονο τραγούδι 

Που ολοένα δεν ακούγονταν 

οι στίχοι του ξεκάθαρα

Οι νότες με ακουμπούσαν 

μα δεν έβγαζε κανένα φέρσιμό μου 

μουσική 

Τα όργανα σα να σιωπούσαν 

Σα να έσβηναν ερήμην μου 

πεντάγραμμα σε κάθε παίξιμο τους 

Και σα να έπρεπε από την αρχή 

κάθε φορά 

Να ξαναμπαίνω  στο τραγούδι 

φάλτσος 

ή να γίνομαι ξανά 

μαέστρος 

σε ορχήστρα

για κωφάλαλους ακροατές 

Κώστας Τσιαχρής 

Το συντρίμμι

 

Κοίτα με με κόπο μες στα μάτια 

Ίδρωσε να μου μιλάς 

Να ακούγεται λαχάνιασμα 

όταν  μ' ακουμπάς στη φλέβα 

Ουρλιαχτό λιποθυμιά 

σαν  λείπει η μυρωδιά μου

Δεν είναι παιχνιδάκι η αγάπη 

Να περνάς τις Κυριακές σου συντροφιά  

στον καναπέ 

Θέλει να απομένεις 

τσακισμένος 

Ολοζώντανο συντρίμμι

Ύστερα από κάθε επιδρομή 

σε μια ανοχύρωτη πληγή  

που σου φωνάζει "εάλω" 

Κώστας Τσιαχρής 

Ξεσκαρτάρισμα

 

Από το ψυγείο 

πέταξα τη χαλασμένη φέτα 

Ήταν εκεί  ολόκληρη βδομάδα 

Κι ένα δίχτυ από μούχλα 

σκέπαζε με νεκρική σιωπή 

το ολόλευκο γαλακτοκομικό 

Από το συρτάρι της ντουλάπας 

Πέταξα παλιές φωτογραφίες

Ήθελα στην επιτύμβια στήλη 

αντί για πρόσωπο να βάλουν 

το χαμόγελο ενός φαντάσματος 

Από το γραφείο στο σαλόνι 

πέταξα ένα μισοτελειωμένο ποίημα 

Και την άλλη μέρα 

διάβασα το τέλος του 

σε μια φωλιά χελιδονιών 

που χάλασε η γειτόνισσα 

στο απέναντι μπαλκόνι 

Από μένα τέλος 

Πέταξα τα πάντα 

Πώς μπορούσα να κρατήσω κάτι 

από ένα σώμα 

με ανατροφή πουλιού ; 

Κώστας Τσιαχρής 

Κανιβαλισμός

 

Αρκεί να σηκωνόταν

το μυαλό

στις μύτες των ποδιών του

Και θα έβλεπα

Ένα τάγμα από κανίβαλους

Να παίζει

Και να βγάζει σώo

όλο το ιππικό

και τη βασίλισσα του

Σε ένα σκάκι

με αντίπαλο

την πιο γαλαζοαίματη

επιφάνεια της ζωής μου.  

Kώστας Τσιαχρής 

Τα όρια του κόσμου μου...

 

Όσο πλατύτερη είναι η γλώσσα μου

Τόσο περισσότερο σκοντάφτω 

στην τρικλοποδιά της  

Κι όσο μαζεύω λέξεις 

από άλλες λέξεις 

Μου πατάνε το λαιμό 

με καρυδώνουν 

σημασίες δίχως σημασία

Κι αδυνατώ να πω αυτό 

που θα' λεγε χωρίς φωνή 

Μόνο με το προνόμιο 

του πετάγματος στα ύψη 

Ένα γεράκι

με τα νύχια γαντζωμένα 

στην αλήθεια 

Κώστας Τσιαχρής 

Σκηνοθεσία φόνου

 

Το έγκλημα έμεινε στη μέση 

Ο δολοφόνος απελπίστηκε 

μετά από τόσες πρόβες 

Το θύμα σήκωσε ανήξερο τους ώμους 

περιμένοντας 

Τα σκάγια που ήσαν έτοιμα 

να βγουν απ'το πιστόλι 

επέστρεψαν στην αρχική τους θέση

Ένας περίεργος μουρμούρισε σ' έναν περίεργο :

Σημεία των καιρών 

Μετά από λίγο η καθαρίστρια 

μάζεψε τα σκηνικά 

Η ατμόσφαιρα ξεθύμανε  από το σασπένς 

Κι ο δολοφόνος με το θύμα 

σκάζοντας στα γέλια 

Πήγαν στο απέναντι μπαράκι 

για τεκιλες 

Κώστας Τσιαχρής