Το αληθινά καλλίφωνο πουλί
Δεν τιτιβίζει δυνατά
Για να το ακούσουν ως τα πέρατα του δάσους
Σκάβει προσηλωμένο με τη μύτη του
βαθιά μέσα στη μουσική
μελοποιώντας το σκοτάδι
Πιάνει τις νότες απ' τα κέρατα
Ανεβοκατεβαίνει το πεντάγραμμο
Ολάκερα μερόνυχτα
Τσακίζει τη σιωπή στη μέση
κι απ'τον πόνο και το κάταγμα
υφαίνει μελωδία
Κι όπως από σοφία
παραμένει στο κατώτερο κλαδί
Σ' ένα παρατημένο ξέφωτο μέσα στο δάσος
Το κελάηδημά του
κατεβαίνει ορμητικό απο το λαιμό
Και πλημμυρίζει τις βελανιδιές
που ανάμεσα σε χίλια άλλα κελαηδήματα
ακούν εκστατικά
Την πιο γαλήνια μουσική
ν' αντιλαλεί μέσα στο δάσος
δυνατότερα από κεραυνός
Κ. Τσιαχρής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου