Έψαχνε για σώμα ή για σκέψη ή για νεύρα
Αλλά η στολή ήταν κούφια
Κάτω από το κράνος
Τίποτα
Πίσω απ’ το αλεξίσφαιρο γιλέκο
Γυάλιζε μονάχα ένα γκλομπ
Αρκεί αυτό , σκεφτόταν , δε βαριέσαι
Κάτι στέρεο χειροπιαστό
Για να χτυπάει
τα ταραχοποιά στοιχεία
του πνεύματός μου
Με σπασμένες μύτες
Ραγισμένα κόκκαλα
Σφαδάζοντας από τους πόνους
Κουμαντάρονται
Και κάπως πείθονται
για το άτοπο της ανταρσίας
οι επίδοξοι Γκεβάρα
Κι απ’ τον ήχο μόνο
Κι απ’ την όψη τη μεταλλική
πετάγεται όρθιος στα μάτια τους
ο φόβος
Πριν από τον πόνο ή πριν
απ’ την απάτη που ονομάζεται
ελπίδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου